Iedereen kent het wel; ben je net lekker aan het sporten, wordt je concentratie bruut verstoord door het keiharde gekreun van een andere sporter. Soms wordt het gekreun begeleid door een zenuwachtig gegiechel of voorzichtige blikken van anderen die het ook was opgevallen dat er een bronstig hert in de buurt was. Sommige mensen storen zich eraan, ze vinden het dan “overdreven” of “onnodig” vertellen ze me dan.
Ik vergelijk het liever met niezen. Sommige mensen kunnen heel zachtjes niezen, en anderen maken er een enorme brul van. Of vergelijk het met de tenniswedstrijden tussen Monica Seles en Gabriëlla Sabatini. Zie het filmpje hieronder, wat ik bedoel begint gelijk. Monica Seles vs Gabriela Sabatini 1990 Virginia Slims Championships final En zo ken je zelf waarschijnlijk ook nog wel talloze voorbeelden van gekreun tijdens het sporten. De één luider dan de ander. Desondanks kunnen we het er vast over eens worden dat er bij veel wedstrijden op professioneel niveau veel grote krachtsinspanningen geleverd worden. Uiteraard staan de beste stuurlui aan wal en velen daarvan vinden het (vooral bij tennis) compleet overdreven, irritant, en een afleiding. De tennissers zelf geven aan dat ze er geen hinder van ondervinden wanneer de tegenstander dergelijke geluiden maakt tijdens de wedstrijd. Uit eigen ervaring in professioneel judo kan ik zeggen dat ik er totaal geen last van had als een tegenstandster schreeuwde of kreunde, ze moest gewoon naar de grond, kreunend of niet. Ik deed het zelf ook, en het was een gevolg van, je raad het al, grote krachtsinspanning. Bij fitness is hetzelfde het geval, en daar, zoals ook bij een aantal andere sporten is het correct ademen soms zelfs van levensbelang. Zelf ben ik een aantal jaren geleden in het ziekenhuis terecht gekomen naar aanleiding van verkeerd ademen. Ik had mijn hoofd er die dag niet bij en ben toch gaan fitnessen wat leidde tot op de verkeerde momenten in- en uitademen. Ik werd direct doorverwezen naar de neuroloog die allerlei tests deed en me een nacht in het ziekenhuis hield zodat er de volgende dag een ruggenmergpunctie uitgevoerd kon worden om te controleren of ik wellicht een hersenbloeding had gehad die niet op de scan te zien was. Ik had geluk. En na nog een paar weken vreselijke hoofdpijn zakte het af. Een verhaal wat ik al mijn klanten vertel, omdat het echt zo belangrijk is. En wat blijkt? Een paar jaar later vertelde iemand die in het ziekenhuis werkt me dat er een sporter was opgenomen. De persoon in kwestie had door verkeerd ademen bij fitness een hersenbloeding opgelopen. Uitademen wanneer je het meeste kracht zet (meestal wanneer je het gewicht omhoog brengt) verlaagt de druk op je hersenen. Je hieraan ergeren is juist zonde – in ieder geval houden ze niet hun adem in tijdens het fitnessen en lopen ze minder kans op een hersenbloeding. Niet iets wat je wilt meemaken, zeker niet als je “net lekker aan het sporten” bent. De vraag blijft of ze op de juiste momenten de juiste ademhaling hanteren, maar het is al veel beter dan niet ademen tijdens de verschillende bewegingen, dan even te ademen en weer de adem in te houden tijdens de volgende herhaling. Moet hier dan zo nodig geluid bij? Waarom niet? De ene sporter sport veel harder en heeft veel minder controle daarover dan de ander. Net als bij niezen.
0 Reacties
![]() “Wie kent Atkins nog? Laat me je nu de volgende vraag stellen, wie weet wat Keto is?” De respons op de tweede vraag is elke keer dat ik de vragen stel vele malen groter dan die op de eerste. Dr. Atkins overleed, en zo ook zijn dieet. Nu hebben we Keto, wat eigenlijk op hetzelfde neerkomt. Hetzelfde verhaal in een ander marketing-jasje. Dat is alles. Wat is dan “het gevaar van ieder dieet?”. Het antwoord is heel simpel. Marketing. We willen allemaal knap zijn, wat dat in onze ogen ook betekent. Tegenwoordig willen we dun zijn, maar spieren “mogen” inmiddels ook op vrouwen. Vetvrij zou een beter woord zijn, en niet “te gespierd”. We willen nog steeds zacht en niet-mannelijk zijn, maar zonder dat ongezonde vet, en daar speelt bijna iedere ondernemer handig op in, want zij hebben een “super-dieet”, volgens het marketingteam, wat als doel heeft zoveel mogelijk klanten te werv... ehm, ik bedoel zoveel mogelijk mensen aan het “perfecte vetvrije lijf” te helpen. Het tweede gevaar van ieder dieet is dat je met je gezondheid aan het rommelen bent. “Zo snel gaat dat niet!”, zou je denken. Helaas, was het maar zo. Al dat ge-jojo en gecrash, gebaseerd op een halve zin uit een onderzoek dat het grootste deel van de werknemers van het betreffende bedrijf toch niet begrijpt maakt men een nieuw (?) product om te verkopen aan de mensen die bang, onzeker, en/of ongezond zijn. Het verkoopt, en goed ook, dat is waar. En verkoopt het niet, dan gaan we tot overmaat van ramp zelf maar aan het “uitproberen”. En we hebben er weer een jojo bij. Het derde gevaar schuilt in de haalbaarheid van diëten. Heb je eindelijk betaald (of het plan van de buurvrouw gekopieerd) voor een lijst met dingen die je mag eten, ben je continu aan het verkondigen dat je dat toch echt niet mag van je nieuwe dure dieet, probeert iedereen je over te halen om het toch te doen, baal je diep van binnen, want je wilde het wel en toch niet en... nou dan nog maar een keer proberen, maar wel pas na de verjaardag … Wat wil je nu echt? Knap zijn? Gezond zijn? Beide? Bezint eer gij begint en doe het op de gezonde manier. Gevarieerd de juiste en juiste hoeveelheden macro's eten, zonder superfood-nonsens (het heeft geen etiket, maar alleen als je perfect gezond bent en geen medicatie gebruikt, ook niets van de drogist of supermarkt) kun je alle zogenaamde “superfoods” eten en waarschijnlijk niet ziek worden1. Vet is niet alleen ongezond. Het is ook gezond. Volgens (o.a.) de medisch zeer onderlegde schrijvers van het boek “Vet Belangrijk2”, Mariëtte Boon en Liesbeth van Rossum, is vet noodzakelijk voor de hormoonhuishouding. Te weinig vet, en alles loopt in de war, van je vruchtbaarheid (ook bij mannen!), je menstruatie en je gemoedstoestand tot uiteindelijk je hele lijf en leven. En zo ook bij teveel vet. Voor de overzichtelijkheid een paar feitjes die ik zomaar gratis met je deel... Te weinig calorieën en/of koolhydraten – minder energie, niet meer fatsoenlijk sporten, geen spieropbouw, wel spierafbraak, minder calorieverbruik, spijsvertering zakt nog verder, vicieuze cirkel. Te weinig vetten – hormoonhuishouding in de war, ziek, doodziek. Te weinig eiwitten – geen spieropbouw en zelfs spierafbraak. Teveel – het gaat allemaal naar de silo. Spiermassa is 4x zwaarder dan vet. Bron 1: Artikel - Waarschuwing: neem deze tien kruiden nooit in met medicijnen Bron 2: Boek - Vet Belanrijk van Mariette Boon & Liesbeth van Rossum |
AuteurPETRA KUITE ArchiefCategorie |